Türk Edebiyatının iki güçlü sesini kaybettiğimiz gündür bugün..

İkisi de Kahramanmaraşlı ve ikisi de güzel adam..

Merhum Cahit ZARİFOĞLU'nu tam 38 yıl önce kaybettik. 7 Haziran 1987..

Merhum Abdurrahim Karakoç üstadı ise 7 Haziran 1912 yılında kaybettik...

İkisinden de biz razı idik, Rabbimiz de razı olsun..

Merhum Cahit ZARİFOĞLU'ndan ANNE şiiri ve Merhum Abdurrahim KARAKAOÇ 'tan ise ANADOLU şiirlerini okuyup sonra da FATİHA okur muyuz ????

ANNE

Yüzümde duyuyorum

Bakışını

Uyurken de

Ellerin

Öyle sıcak ki

Kış gecesinde

Sen olmasan

Kimden duyardım ben

Yavrum kelimesini

Evimiz senle dolu

Sokaklar

Niçin güzel

Sana dönüşü var diye

Anne

Ne olur

Eksilme hiç

Başımızdan”

― Cahit Zarifoğlu

ANADOLU

Sen bizim dağları bilmezsin gülüm,

Hele boz dumanlar çekilsin de gör.

Her haftası bayram, her günü düğün,

Hele yaylalara çıkılsın da gör.

Bilmezsin ovalar nasıldır bizde;

Kağnılar yollarda, yoncalar dizde...

Saydıklarım damla değil denizde,

Hele bir ekinler ekilsin de gör.

Görmedin sen bizim mavi suları,

Karlar eriyince kırar yuları...

Köpük olur beyaz, sel olur sarı;

Hele taştan taşa dökülsün de gör.

Sen bizim köyleri görmedin ki hiç,

Yolları toz, çamur, evleri kerpiç.

O kirli kabukta, o en temiz iç;

Hele bir yakından bakılsın da gör.

Anlamaz, bilmezsin sen bizim halkı,

Sevgiyi bulasın, yakına gel ki...

Kalıplar gerçeği göstermez belki

Gönül perdeleri sökülsün de gör.

Abdurrahim Karakoç